Bir Fotoğraf Bir Geçmişe Bedeldir

Kış ayazının hala kendini hissettirdiği bir mart sabahı uyku mahmurluğuyla odanın bir köşesine yığılmış kitapları kutulara yerleştirirken farkettim onu. Siyah deri ciltli bir ajandanın sayfaları arasından elime değen fotoğrafın tırıklı plastik çerçevesini parmaklarımla hafifçe okşarken polaroidin ne zaman çekildiğini hatırlayamayınca içimi bir hüzün kapladı. Üstelik fotoğrafta benim yanımda gülümseyen yüz de tanıdık gelmiyordu. Demek ki; benim hayatımda bir zamanlar beaber fotoğraf çekebileceğim kadar yakın birileri vardı. Bu düşünce beni rahatlattı ve aynı fotoğraftaki gibi gözlerimi iyice açıp gülümsemeye başladım.