Üç hafta kalmış. Halbuki üç aydır kim bilir belki de üç senedir hayalini kurduğumuz bir tatil. Neresi olduğu da bir vakit sonra önemsizleşiyor aslında. Geçen sene San Diego, üç ay önce Tayland derken şartlar bir şekilde bizim rotamızı Balkanlara çevirdi. Saraybosna'dan Zagreb'e dokuz günlük yolculuk, biraz cevapi böreği biraz deniz ürünleri tatma merakı, adalar arası vapur turları, tarihi Mostar Köprüsü ve küçük sahil kasabaları. 7.2 kun = 1 euro. Trovig, Split, Makarska ve tabiki Dubrovnik. Taj Mahal restoranı adına kanmayın; hakiki Boşnak restoranı. Spagetti yemek için Mea Culpa. Elimizde su şişesi –su çok pahalı!- ve kameralarla taş kaldırımlarda yürümek. Ve yine yürümek. Bir kahve arası vermek -sudan ucuz-
En lezizi de gün batımı olsa gerek. Gerçi 'en'lere karar vermek için erken. Onu dönüşte yapalım. Ben internetten Hırvat yazarları araştırırken O hala hangi fotoğraf makinelerini ve lensleri getirmesi gerektiğine karar veremedi. Liste her gün değişiyor. Son durumu sabırla bekliyorum. Bunu boşverelim; konumuz Hırvat yazarları. Okumayı geçin bildiğim tek bir Hırvat yazar yok. Amazon'da ilk karşıma çıkan ve çok da hoşuma giden bir kadın yazar; Slavenka Drakulic. Café Europa adlı kitabını gözüme kestirip doğruca İdefix'e koşuyorum. Malesef bu yazar henüz bizim memlekete kadar ulaşamamış. Artık tek ümidim Dubrovnik'teki kitapçılar. Yolculuğun Bosna kısmı için kitap araştırmaları devam ediyor.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
acaba nikonF80i de alsam mi ki? :)
Bence alalim hepsini, onlarin da bir tatile ihtiyaci var:P
Post a Comment