Neden Kitap?

Adını koyamadığım duygular etrafımı sardığında kendimi kitap okumaya veriyorum. Sanıyorum ki ancak bir kitapta bulabilirim bu duyguların tarifini. Belki öyküde geçen ufak bir kelime zihnimde kilitli kalmış bir odanın kapısını açarak bu bunalıma son verecek. Fakat öyle olmuyor. Bu sorulara cevap verebilmek bir yana bu soruları dahi sorabileceğim kimseyi tanımadığım için kitaplardaki dünya daha gerçekçi, öyküde yaşayan kişiler daha bir somutlaşarak benimle sohbet etmeye başlıyor. Çoğu zaman bu sohbetlerin sonunda bu sorular yine cevapsız kalıyor. Çünkü onlar benim dünyama girmektense beni kendi dünyalarına davet edip kendi dertlerine ortak ediyorlar. Anlıyorum ki, ben kendi çıkmazlarımdan ancak başkalarının dertlerine şahit olduğumda kurtulabiliyorum.