Saçma Sorular

Bir gece vakti saçma sorularla zihnimi meşgul ederken yazmaya karar verdim. Çünkü konuşacak kimsem yoktu. Bu yüzden yazmak benim için bir seçenek değil zorunluluktu. Lakin hep yalnız olduğum düşünülmesin. Birlikte oturup küçük sırlarımı paylaştığım arkadaşlarım hep oldu. Fakat onlara hiç bir zaman -yazamasam da- yazmak istediğimi anlatamadım. Korktum. Anlamayacaklarından değildi korkum. Beni anlayıp sorgulamalarından çekindim. Belki sordukları sorularla gerçekten yazmak istemediğimi kendime itiraf edecektim. Bunu bilsem benden geriye ne kalır? Soruyorum size: Sizi diğerlerinden ayırdığını düşündüğünüz bir şeyi kaybetseydiniz veya aslında ona hiç sahip olmadığını bilseydiniz ne hissederdiniz? İşte ben yazamadığım ve bunu anlatamadığım gece yarılarında -yazmak yerine- böyle saçma sorularla boğuşuyorum.